Na twee dagen fietsen staat op dinsdag 18 juni de derde etappe op het programma. Na de clinic op de eerste dag en de zware, maar zeer prachtige etappe van gisteren, werd vandaag onder wederom tropische omstandigheden gefietst. In de prachtige omgeving van Tirol word vandaag volop genoten. Een rustige etappe staat op het programma. Hoewel…. De km’s op het tourprogramma doen vermoeden dat het een hele ontspannen en rustige dag is. Slechts 45km? De realiteit is anders, zo zal later blijken op de dag… Net als de voorgaande dagen starten we vandaag met een gezamenlijk ontbijt. Een uitgebreid verzorgd ontbijt, waarbij de nodige koolhydraten genuttigd worden. Zoet beleg, yoghurt met muesli, warme broodjes, een goed kop koffie en vele extra’s. Aan niets ontbreekt het. Het ontbijt is het moment om de dag van gisteren nog eens door te spreken met elkaar. We hebben een vaste plek in het restaurant. Ondanks de vaste plek aan de tafel is het mooi om te zien dat ‘mensen elkaar weten te vinden’. Er ontstaat inmiddels een mooi groepsproces. Dat is ook de Ronde van Tirol. Optimaal genieten van prachtige routes, lekker ontspannen en vooral …. Genieten! OAD reizen heeft in samenwerking met de organisatie van Sportgeluk (Rob Harmeling, Arjan van Gaveren en Erwin Nijboer) tot nu toe een meer dan geslaagde reis georganiseerd. Om half tien in de ochtend verzamelen we bij het hotel. Een standaard ritueel. Leuk om te zien dat mensen er weer zin in hebben. Arjan en Erwin verzorgen de last-minute technische ondersteuning. Terwijl Rob druk bezig is het de startlijst. Iedereen present?? Check, check, check! Henk-Jan voorziet alle deelnemers van de nodige energie. Bidons worden afgevuld met sportdrank, water en alle deelnemers krijgen een energiereep uitgereikt. Ready to go!! Vandaag staat de rit naar de kaasboerderij op het programma. We starten met een redelijk vlak parcours. Maar ja… wat is vlak?! Ik zou het eerder omschrijven als, Tirols vlak. Licht omhoog en licht omlaag. In Nederland staat het op ‘de heuvelkaart’. Hier mag het geen naam hebben. Maar geloof ons… dat Tirols vlak ga je voelen. De weg naar de kaasboerderij loopt glooiend omhoog. Deze pauzepost ligt op 25 km vanaf het hotel in Westendorf. De verschillende tempo’s die de mensen rijden is geen probleem. Een ieder vindt wel een eigen groepje waar hij of zich zich bij aansluit. Niemand fietst alleen. Dat is toch wel het mooie van een dergelijke ronde. Elkaar er doorheen slepen en supporten. Al slingerend zijn we op weg naar de kaasboerderij. We rijden links langs een rivier. Strak blauw en hard stromend water doet je alles vergeten. Vandaag is een dag waarbij het gereden tempo iets lager ligt. We draaien het bos in en voor de liefhebbers die nog rond kunnen kijken horen de vogels fluiten. De koeien staan op de steile hellingen. De koeien milka bel en de strak gemaaide weilanden maken het plaatje compleet. Voor we het weten komen we bij de kaasboerderij. Pauze. De jongedame in het restaurant vraagt wat we willen drinken. Vrijwel alle renners die binnenkomen bestellen en cola. Maar helaas…. Geen cola! Heel vreemd, maar we moeten het doen met appelsap of koffie. Een enkeling besteld een heerlijk fris mega glas melk. Enkele renners fietsen nog 150-200 meter hoger. Een klim van maarliefst 20%. Slechts enkelen wagen deze extra sprong naar het ultieme uitzicht. Met uitzicht op de kaasboerderij waar de collega renners op het terras zitten. Een klein kwartiertje later is de gehele groep compleet. Met zijn allen op het terras. Praten, kletsen en wederom vooral genieten. Wat treffen wij het bij deze Ronde van Tirol. Een wederom prachtige dag. We zijn gekleurd. Na de stop bij de kaasboerderij dalen we af. Rob daalt als eerste en staat halverwege de afdaling met zijn video camera. Het zal ongetwijfeld prachtig beeldmateriaal opleveren. Later dit jaar zal de film gereed zijn. Ik zie nu al uit naar de beelden. Zelf ben ik de gehele dag in de weer met de foto camera. Beelden vastleggen. Op een later moment is dat zoveel waard. Terugkijken op een mooie 3e etappe. Er wordt terug gekoerst naar het hotel. Iedere dag is er de mogelijkheid om te kiezen voor een ‘korte’ afstand en de langere afstand. Zoals gezegd; 45km die vandaag op het programma stond is geen makkelijke opgave. Slechts 5 renners gaan dan ook voor de voor hen ultieme uitdaging. De grote ronde. Als zesde renner haak ik aan. Na een korte pauzepost bij het hotel, vertrekken we in de loop van de middag met 6 man aan de extra ronde. Nog 30 km erbij. In de enorm warme omstandigheden worden deze km’s weggetrapt. We werden getrakteerd op een daadwerkelijk prachtige klim. De benen die voel je wel op deze klim. Een zware! De beloning is groot als we afdalen en tegen elkaar bij de kruising “YES, YES, YES!!” roepen. Met natuurlijk een big smile op ons gezicht. Op naar het avond eten. Eerst douchen en relaxen. Het begeleidingsteam heeft overleg. En dat is hard nodig, want er moet een goede keuze gemaakt worden voor de dag van morgen. Een verantwoorde keuze. Rob, Erwin en Arjan zitten te denken: “wat moeten we doen??” Morgen wederom 30+ graden en de klim van de buitencategorie staat op het programma: de Horn! Maarliefst 7km, met een gemiddelde stijgingspercentage van 15%! Ongekend zwaar. Ik schuif aan: hoe gaan we het doen met de sportvoeding? En de sportdrank? En water? Sporten tijdens de hitte vraagt een extreme inspanning van het lichaam. Voor ons als team staat er 1 ding voorop: optimaal genieten onder verantwoorde omstandigheden. We besluiten dat we morgen bepalen – aan de hand van de temperatuur – hoe we hiermee omgaan. Bij een bepaalde temperatuur gaan we sowieso niet de Horn beklimmen. Te gevaarlijk om onder zeer hoge temperaturen het lichaam maximaal te laten inspannen. Want rustig kan die berg absoluut niet beklommen worden. Drinken, en de juiste voeding; deze tips worden gedeeld tijdens de Avondetappe. Na de avond etappe gaan de meeste mensen op tijd naar bed. Uiteraard na de afsluiting op het terras. Buiten. Gewoon, omdat het kan. Wat een weertje….. Op naar morgen. Op naar de Horn? 
De organisatie van Sportgeluk: Erwin Nijboer en Rob Harmeling. Arjan van Gaveren rijdt vandaag als achterrijder. De mannen hebben de zaken goed onder controle. Prachtige organisatie! Een reis waar OAD reizen trots op zal zijn.
Arjan van Gaveren, alles onder controle
Gezamenlijk biken. En volop genieten. 
De groep. Vanuit een hoger punt is het prachtig om dit gezamenlijke peloton voorbij te zien rijden.
Klimmend. In kleine subgroepjes. Iedereen in de Ronde van Tirol vind zijn/haar eigen groep/tempo.
Mooi!
Grote klasse Ronald! 
Plezier!
Tja.... als je dan op de grond ligt om mooie plaatjes probeert te maken, dan moet je jezelf maar eens fotograferen.
Vader en zoon rijden samen de Ronde van Tirol. Gezamenlijk naar de Ronde en ieder zijn eigen tempo. 
Links het fietspad. Rechts een stromende rivier met ijskoud, helderblauw water.
Check rechts.... 3 renners. Ondersteund door Rob Harmeling. De omgeving....niets aan toe te voegen....
Ondersteuning van Rob Harmeling. Bijzonder om met oud-wielerprof deze immens zware beklimming te fietsen. Dat geeft moraal!
Tanden bijten!!
Het hoogste punt. Net iets hoger dan de kaasboerderij. Die je hieronder ziet liggen.
Geen cola. Wel heerlijke appelsap. Proost Rob!!
Proost!
Appelsap, broodjes en een beetje sportvoeding
Gosse (links); een van de zeer rappe mannen.
Prachtig shirt!
Overdenken. Aandachtig luisteren.
Bijtanken. En veel lol maken.
Gosse, Ton, Erwin en Henk
Niets aan toe te voegen... 
Op de terugweg naar het Hotel. Even stoppen om te genieten van het uitzicht. De blik op de gezichten zegt genoeg. 
Tijd voor cultuur. De beer gezien.